Stofdoeken opgeborgen
Voorjaar. Heerlijk! Maar wat achter ons ligt geeft ook een lekker gevoel. Onze ‘grote schoonmaak’ is achter de rug. Weer veel kasten zijn afgelopen periode schoongemaakt en waar nodig hersteld. Tja, wij verschonen iedere week ons beddengoed, maar de kerkuil is daarin wat minder kieskeurig. Eens in de paar jaar is kennelijk voldoende. Dus houden wij ons maar aan dat schema. In ieder geval zijn alle kasten weer klaar voor de broedperiode en kunnen de stofdoeken weer worden gewassen en opgeborgen. Natuurlijk hopen we weer op net zo’n enorm succes als 2017!
Stapelbedden
Afgelopen periode zijn wij gebeld door diverse kastbezitters. Of we hun kasten wilden schoonmaken. Ook al waren enkelen geen lid van Vogelwacht Uffelte e.o., we gingen toch. Immers de kerkuil ligt ons na aan het hart. Wat we op sommige adressen aantroffen? Oei… het schoonmaken van die kast was echt noodzakelijk. Het leek wel of er stapelbedden in geplaatst waren. De stront en vuiligheid lag bijna tot boven in de kast. Je snapt niet dat daar geen kuikens uit die kasten gevallen zijn. In ieder geval hebben wij ervoor gezorgd dat het nageslacht er weer veilig kan opgroeien. Als het goed is heeft Vogelwacht Uffelte e.o. er door onze acties weer een aantal nieuwe leden bij.
Oefening baart kunst
Het zal niemand ontgaan zijn dat Vogelwacht Uffelte e.o. flink geïnvesteerd heeft in veiligheid voor haar vrijwilligers. En tijdens de praktijkdag vorig jaar september werd al snel duidelijk dat het op de veilige manier werken op hoogte een stuk comfortabeler is. Maar dan de échte praktijk hè?! Tussen praktijkdag en de uitvoering in het veld zaten een paar maanden. Om dan nog vers in het geheugen te hebben hoe zo’n harnas (zo noem je die gordels die om je lichaam gespannen zitten) ook alweer aangetrokken moet worden vergt de nodige hoofdbrekens. Maandag 26 maart hebben de vrijwilligers in de regio van Harm Jongstra (omgeving Ruinen-Ansen) een oude kast verwijderd. Het was even zoeken naar de juiste riem, beugel en wat dies meer zij. Maar het is gelukt de kast heelhuids van boven naar beneden te krijgen op de juiste manier.
De foto’s laten aan duidelijkheid niets te raden over. Dat ene koord dat op het bovenbeen rust zorgt er voor dat je veilig met beide handen kunt werken (Het touw zit aan beide zijden van het lichaam vast en is om een vast punt geslagen). Vasthouden aan de ladder is nu niet noodzakelijk, hij heeft zichzelf nu ook goed vast. Einde klus.
Er weer klaar voor
Nog even en het gesis zal hopelijk weer uit veel kasten hoorbaar zijn. Tijd voor de vrijwilligers van de werkgroep kerkuilen er weer opuit te trekken. Ze staan nu al te poepen weer aan de slag te kunnen. Hier past niets anders bij dan: We zijn er weer klaar voor!
Namens de vrijwilligers van de werkgroep kerkuilen,
Engelbert van der Giessen
Coördinator