Daar waar vorig jaar corona-maatregelen de vrijwilligers van de Vogelwacht dwars zaten, zorgde in 2021 de plotseling korte koude periode voor veel sterfgevallen bij o.a. de kerkuilen. Daardoor nam het aantal broedgevallen sterk af en dus ook het aantal kuikens. De teller bleef dit jaar steken op 37 kuikens in 160 kasten. Dat is écht om te huilen.

Waar we wel blij van werden was een telefoontje van Janneke v.d. Wal uit Havelte, begin september. Zij meldde ons dat haar man ervan overtuigd was dat hij jonge uiltjes had gehoord. Daar hadden we totaal niet meer op gerekend. En wat bleek? Bij controle van de kast haalden wij er twee bolletjes dons uit. Twee? Eenmaal beneden bleken het er zelfs drie te zijn. Een héél klein uiltje had zich vastgeklampt aan broer of zus: een ‘verstekeling’! Die was maar net groot genoeg om ook verantwoord te ringen.

Nu maar hopen dat het voedselaanbod voldoende was voor het hele gezin zodat zelfs de allerkleinste het kon overleven. In ieder geval een positieve afsluiting van het magere seizoen.