“Echte bosvogels op de huid gezeten” dat is het onderwerp van de lezing die Rob Bijlsma voor de Vogelwacht Uffelte e.o. gaat verzorgen.

De Nederlandse bossen veranderen in moordend tempo. Van de oorspronkelijke productiebossen is weinig meer over: er ontwikkelt zich een struiklaag en een tweede boomlaag, exoten worden uitgeroeid, gaten geslagen voor de ‘biodiversiteit’, ‘ein Lied ohne Ende’. Voeg daarbij de opwarmende voorjaren, en je hebt het doemscenario klaarliggen. Want kunnen die arme vogels dat allemaal wel bijbenen? Nou, dat blijkt best mee te vallen. Rob Bijlsma zal dat illustreren aan de hand van Fluiters en Kruisbekken. De eerste is een Afrikaganger die laat op de broedplaatsen terugkeert, vér na de rupsenpiek in het voorjaar. Die zou het dus slecht moeten doen. Is dat ook zo? En zo nee, waarom dan niet. Daar kom je pas achter als je in detail gaat kijken naar voedsel en broedgedrag. Kruisbekken zijn nomaden die het moeten hebben van zaad van naaldbomen. Vroeger een zeldzaam beestje, tegenwoordig niet meer. Hebben onze bossen daar iets mee te maken? Of zijn we wat Kruisbekken betreft nog steeds afhankelijk van wat het buitenland aan overschot bij ons de grens over kiepert?

En is er wat veranderd in de fenologie van onze broedende Kruisbekken, en zo ja, wat heeft dat voor gevolgen voor de reproductie? Ofwel: hoe je als vogelaar meer kunt doen dan tellen, en tellen, en tellen…

NB    Voor leden is deze lezing gratis, de toegangsprijs voor niet leden bedraagt € 3,00